Gekscherend filosofeerden Bart en ik over een 5-luik van mijzelf om al die kanten te kunnen vangen. Zo passeerden de vrouw in (zakelijk) uniform, de zorgeloze meid die ik wat vaker zou willen zijn, de zorgzame vrouw, de sexy dame en Phoenix, de huidige fase van mijn leven. Toen Bart mij vroeg voor 'De tiendoekenserie' heb ik geen moment geaarzeld. Ik vind het een eer om op deze manier in iemands leef- of werkruimte aanwezig te mogen zijn. Dat zegt ook iets over mijn extravertheid en het in het middelpunt van de belangstelling willen staan.
Zakelijk: Verantwoordelijk, direct, perfectionistisch, besluitvaardig 
Zorgzaam: Attent, hulpvaardig, onbaatzuchtig, luisteren
Zorgeloos: Impulsief, uitbundig, lichtzinnig
Sexy: Ja

[Phoenix; mythische vogel, volgens de Griekse overlevering levend in een gelukkig oord in het oosten, bij een koele bron, als dienaar van de zonnegod Phoebus. Bij zonsopgang baadt hij zich in het water van de bron en zet zich op een boom. Na duizend jaar bouwt hij zich een nest van Arabisch reukwerk in de hoogste palm in ‘Phoenicië’ (Fenicië) en zingt bij zonsopgang een zo wonderschoon lied, dat de zonnegod zijn wagen even doet stilstaan om te luisteren. Als hij daarna optrekt, doen vonken uit zijn haar (de halo) het nest vlam vatten en de Phoenix verbrandt. Uit de as komt een nieuwe Phoenix te voorschijn. Daarna gaat hij weer voor duizend jaar naar zijn plaats in het oosten. In plaats van duizend jaar komt 

Ik ben geen kunstkenner, maar heb er zoals over zoveel dingen wel een uitgesproken mening over. Dat heb ik Bart ook verteld toen ik zijn schilderijen nog niet had gezien. Kunst moet voor mij vooral toegankelijk zijn, wat zoveel wil zeggen als dat ik begrijp wat er wordt afgebeeld maar ook dat ik er dingen bij kan bedenken. Wie zijn die mensen op het doek en wat houdt ze bezig? Ook de kleurstelling speelt daarbij een rol. De vraag die ik me verder stel is: ‘zou ik dit zelf thuis aan de muur willen hebben?’ De meeste doeken die je nu terugvindt op de site zijn in opdracht gemaakt en dus in particulier bezit. Mijn compliment aan Bart is dat er vele bij zijn die ik best thuis zou willen hebben.

Ik kan me voorstellen dat niet iedereen zoals ik zich letterlijk en figuurlijk bloot kan geven. Ik ben ervan overtuigd dat Bart de 

Astrid over het doek

Mijn ogen zijn een ondertiteling van mijn gedachten, daarin kun je alles aflezen. Omdat Bart voor 'De tiendoekenserie' heeft gekozen voor een andere (lees: minder heftige) benadering, zijn mijn ogen gesloten. Ik hoop dat Bart iets van mijn ‘zorgeloze ik’ kan weergeven in het schilderij. Dan kan ik daar vaker een voorbeeld aan nemen.

Dit schilderij is het derde doek van de Tiendoekenserie. Het doek meet 180 bij 80 cm. De achtergrond was eerst rood-roze, maar is daarna donkerrood geworden. Tot met 30 mei hing het schilderij op een kleine expositie in het recreatiepark Flevonatuur bij Zeewolde. 
In de laatste versie is het gezicht en het hele lijf overgeschilderd. Een schilderij is pas af als het model er helemaal tevreden mee is, en na de laatste opmerkingen van Astrid heb ik het afgemaakt. Het hangt nu bij Astrid zelf.

laatste update: 21 november 2004