- b A r t - ModelSchilderijen

Detail van het schilderij van William, 100 bij 70 cm, olieverf op doek

William

Marloes en ik hebben William en zijn vrouw Francis ontmoet op de Kamasutra beurs in februari 2004. Ze waren toen erg enthousiast over mijn werk en wilden een schilderij van William. Francis was al een keer geschilderd, en een doek van William erbij zou een mooi tweeluik maken. In maart zijn we gezamenlijk uit eten geweest. Hierna is het contact wat verwaterd – later bleek dat dat kwam door een samenloop van omstandigheden thuis en op het werk van William – maar vervolgens is het contact weer hersteld en toen hebben we ook een tekensessie gehad. Dit was op zondag 20 september.

Het schilderij van Francis is hiernaast afgebeeld. het is geschilderd door Erik Holtkamp.
Het is meer dan een gewoon modelschilderij, het model is geabstraheert, en er zijn attributen toegevoegd die een verhaal vertellen: de houten klomp en het indonesische muiltje vertellen over de roots van Francis. De geabstraheerde stijl van schilderen komt terug in de achtergrond. Voor een acrylschilderij heeft het zeldzaam mooie kleurovergangen.

E. Holtkamp, acryl op doek, 1998

Een schilderij maken dat moet aansluiten bij een schilderij in een specifieke schilderstijl is uitdagend. En ik denk dat een schilderij dat in een traditionele realistische stijl is geschilderd, zonder noemenswaardige achtergrond, niet zou voldoen als tegenhanger van het schilderij van Francis.

Daarom ben ik aan het denken en tekenen geslagen, en heb enkele idee-en bedacht. Wat meehelpt is dat William, om hem goed recht te doen, op een schilderij zou moeten worden afgebeeld als een eigenwijs persoon, in de goede zin des woords. William heeft de neiging om soms tegen de stroom in te roeien.

Hij is een tijd zoekende geweest wat hij wilde, en waar hij het meest op zijn plek zou zijn.
Als je met hem praat merk je dat hij nadenkt over dingen. Zijn commentaart op de eerste serie composities was tekenend. Hij wil mij als kunstenaar vrij laten, maar heeft zeker een eigen mening over het werk.
Ik vind het prettig als een model meedenkt. Het verhoogt de kwaliteit van het werk, het houdt mij scherp en ik leer ervan. Wil ik verder komen met het schilderen, dan zal ik veel kritische modellen zoals William moeten portretteren.

Het is goed om te blijven vernieuwen. De laatste jaren focuste ik op de herkenbaarheid van de afgebeelde modellen, en dat beheers ik nu wel goed genoeg. Ik wil vooral qua compositie nog een hoop idee-en gaan uitwerken.
De eerste vijf composities waren leuk voor de idee-ontwikkeling, maar heb vervolgens enkele nieuwe gemaakt. Het schilderij van Francis hangt link op de achtergrond als verwijzing naar het feit dat dat schilderij er eerder was. De composities zijn minder een portret en meer een modelschilderij. William kijkt de andere kant op dan verwacht zou worden in deze compositie: naar links in plaats van rechts. Dat is bedoeld als een speelse verwijzing naar het karakter van William.

Kleuren: een eerste idee was om de kleuren van dit schilderij orientaals te maken en dus rood/paars/oranje te gebruiken. Anderszijds is de combinatie van een realistische huidskleur met een blauwe achtergrond ook een mogelijkheid. De laatste kleurencombinatie hebben we gekozen nadat we de compositie hebben bepaald.

Schilderproces

september 2004: schets en foto's
november: idee-en voor compositie
21 november: terugkoppeling eerste serie composities (1 t/m 5)
4 december: tweede serie composities (6 t/m 8)
26 januari: het schilderij is opgezet in houtskool
27 februari: eerste verflaag
19 maart: het gezicht begint te lijken
7 april: experimenten met de kleur van de schaduwzijde van het gezicht
24 april: verbeterde kleuren vanaf de onderkant opgezet
6 mei: achtergrond (elfde fase)
27 mei: het gaat richting voltooing (vijftiende fase)
juli 2005: voltooiing

schets