In de serie schilderijen van sporters is dit de pagina van Mark Neele. Mark heb ik gevraagd om model te staan voor een aantal schilderijen. Hij is in mijn ogen het perfecte model voor een schilderij dat kracht uitbeeldt.
 

Mark Neele is powerlifter. Niet zomaar eentje, maar een hele sterke. 
Powerliften is een sport die voor een buitenstaander iets weg heeft van bodybuilden, maar toch essentieel anders is. 

Bij bodybuilden gaat het om het nastreven van een ideale lichaamsvorm. Die vorm is vaak een V-vormig lichaam, met spieren die zo duidelijk zijn afgetekend. Een afgetrainde bodybuilder heeft een heel laag vetpercentage, om een zo dun mogelijk laagje vet over de spieren te hebben.

Een powerlifter daarentegen heeft als doel om zo veel mogelijk gewicht te kunnen heffen, waarbij de lichaamsvormen en de zichtbaarheid van de spieren er niet toe doen.
 

Mark Neele is zonder twijfel de sterkste Nederlandse powerlifter. De gewichten die hij heft zijn enorm: 380 kilo in de nek, en dan een kniebuiging (6MB avi filmpje).

Mark
Voor ik Mark ontmoette had ik een bepaald beeld van krachtsporters. Ik was daarom benieuwd naar het beroep van Mark. Ik was verbaasd toen ik hoorde dat hij precies dezelfde achtergrond heeft als ik. Hij is afgestudeerd in de werktuigbouwkunde, op universitair niveau.
 

Mark wilde graag meewerken aan het schilderproject, en daar ben ik heel blij mee. Hoewel de doeken bestemd waren voor de sportschool, heeft Mark ze zelf gekocht. Ze hangen nu bij hem thuis.

Het is traditioneel om de lengte en breedte van een schilderij zo te kiezen dat ze de gulden snede ( 1: 0,618034 ) benaderen. Een doek van een meter breed zou dan ongeveer 1,60 meter hoog moeten zijn. Veel (1, 2, 3, 4, 5, 6) van mijn doeken hebben dan ook die maten. Maar in de schilderijen van Mark wil ik daarvan afwijken om de kracht en de vormen van Mark nog meer te benadrukken. En de dikte van de doeken, 5 cm in plaats van 2,5 cm, kies ik om dezelfde reden. Het worden imponerende werken.
 

We hebben tekeningen en foto's gemaakt ter inspiratie. Ik heb twee standen uitgekozen voor de eerste twee schilderijen, een waarbij Mark staat, en een waarbij Mark door zijn knieen zakt. 
18 november 2004: doeken zijn besteld
2 december: opzet eerste  doek
8 december: opzet tweede doek
15 december: tweede doek vordert (zesde fase)
19 december: tweede doek, zevende fase
juli 2005: opnieuw verder gegaan met het tweede doek.
September 2006: voltooing en oplevering.

Het wordt een doek van 140 bij 100 cm. De stand is heel specifiek gekozen. Mark staat, en wrijft zijn handen in met magnesiumoxide. Dat is een normale voorbereiding voor een wedstrijd: het maakt de handen stroef. Deze pose is heel natuurlijk, en heel rustig. Maar juist deze stand, waarbij er geen enkele spier wordt gespannen, maakt bij mij veel indruk. De vormen van Mark zijn namelijk dan al imponerend. Ik heb voor dit schilderij een originele kleurkeuze gemaakt: geel en bruin. Ik ben benieuwd hoe dat zal staan.
 

Ook dit schilderij wordt een doek van 140 bij 100 cm. Deze stand laat Mark zien in een stand die karakteristiek is voor Powerliften. Een squat heet de stand waarbij de powerlifter een gewicht op zijn schouders legt, door zijn knien zakt, waarna hij weer opstaat. Door een specifiek perspectief te kiezen wordt het beeld nog verder versterkt. De knie van Mark en zijn armspieren zijn dominant in de afbeelding. De borstspieren zijn flauw zichtbaar door het T-shirt heen. De kleuren van Mark hebben een lage verzadigingsgraad: met andere woorden, ze worden wat grijzig, waardoor de suggestie onstaat dat het een rots is in plaats van een powerlifter.