Michelle, juni 2004
|
|
|
Michelle
Michelle (18) is erg inspirerend
voor een schilder. Dat vind niet alleen ik, maar ook mijn tegenvoeter Peter
Klashorst. Daarnaast is Michelle al een keer op TV geweest als schildersmodel.
Michelle is mooi. Maar
daarnaast heeft ze als mens ook al wat meegemaakt. De manier waarop ze
daar mee omgaat is opmerkelijk open en nuchter. Ze beschrijft zichzelf
als volgt.
Michelle over Michelle
Ik heb gewoond in Hoorn,
Diemen en daarna in Amsterdam Zuid-oost. Nu op kamers, ik studeer psychologie. |
|
|
In groep 8 kwam ik al
in de puberteit en was ik vrij dik. Mijn vader deed erg z'n best om me
te laten weten dat ik moest afvallen. Ik
ging mezelf toen vergelijken
met andere meiden en was niet blij met mijn
figuur. Dat leidde tot
problematisch eetgedrag. Door therapie ben ik daarvan genezen, maar helaas
kwam er toen een ernstige depressie naar boven. Terwijl ik vocht met mijn
depressie en mijn eetprobleem, kreeg ik mijn eerste vriendje, die voor
veel zelfvertrouwen zorgde. Maar dat zorgde ervoor dat ik van de ene naar
de andere jongen ging, omdat ik me minderwaardig voelde als ik niemand
kon krijgen. In het laatste jaar van het VWO heb ik afstand genomen van
jongens, omdat ik van dat promiscue gedrag niet veel gelukkiger werd, en
ik me wilde concentreren op mijn diploma. Ik heb |
|
|
daardoor erg goed kunnen
nadenken over hoe ik gelukkig zou kunnen worden. De ene manier was om uit
te zoeken hoe de menselijke -en de mijne- geest eigenlijk werkt. De andere
manier was mezelf accepteren zonder daarvoor van anderen afhankelijk te
zijn. Dat is me nu redelijk goed gelukt.
Mijn piercings en tatoeages
Mijn eerste piercing liet
ik zetten toen ik 14 was, die was in mijn tong. Eerst wilde ik hem in mijn
navel zetten, maar dat vond ik te gewoontjes. Daarna liet ik een tatoeage
zetten op mijn borsten. Ik had ze namelijk eindelijk geaccepteerd, ik was
toen 14. De tweede piercing was in mijn wenkbrauw. Ik
|
|
|
vond het stoerheid uitstralen.
Ik kreeg hem kado van mijn moeder, ik was 15. Toen ik 16 was besloot ik
mijn initialen op mijn lies te laten zetten, dat was gewoon iets voor mij
alleen. Op vakantie in Salou werd ik uitgedaagd om een piercing te zetten.
Dat werd er een in mijn navel. Het was een impulsbeslissing. Een half jaar
later volgde die in mijn tepel. Ik vond de pijn een enorme uitdaging,
die ik gewoon _moest_ aannemen. Verder vond ik het wel iets sexys hebben.
Mijn laatste tattoo was een kadootje voor mezelf. Depressief zijn was niet
meer een "normaal" iets in mijn leven, en ik had ontzettend hard moeten
werken om mijn examen te halen. Mijn nieuwe lijfspreuk werd dus "Luctor
et Emergo" (ik worstel en |
|
|
kom boven). Eronder staat
een Ankh-teken, die symbool staat voor leven, vruchtbaarheid en onsterfelijkheid.
Ik ben door de vorm gefascineerd sinds mijn vader een hanger in de vorm
van een Ankh had meegenomen van een vakantie toen ik 7 was. Mijn laatste
piercing was er een in mijn neus. Ik vind het ontzettend mooi en vrouwelijk.
Ik heb mijn wenkbrauwpiercing er uit gehaald omdat ik het niet meer bij
me vond passen. Ik zei al eerder dat ik het stoerheid vond uitstralen,
maar dat was nep stoerheid, om te verbergen wat er echt met me aan de hand
was. Op een gegeven moment vond ik de 'indruk van onkwetsbaarheid' niet
meer belangrijk, en het symbool daarvoor, de wenkbrauwpiercing, dus ook
niet. |
|
|
Schilderproces
De schilderijen worden
deel van de Tiendoekenserie.
laatste update: 1 augustus
2004 |
|
|
Eerste schilderij
op dit schilderij ligt
Michelle uitgestrekt op de bank. De compositie straalt schoonheid en zelfbewustheid
uit. Het is mijn grootste doek tot nu toe, 200 bij 80 cm. |
|
|
eerste opzet
grote
afbeelding
|
|
tweede fase
grote afbeelding
|
|
derde fase
grote afbeelding
|
|
vierde fase
grote afbeelding
|
|
vijfde fase
grote afbeelding
|
|
grote afbeelding
|
|
grote afbeelding
|
|
grote afbeelding
|
|
eindresultaat
grote afbeelding |
|
"Portret Michelle 1"
dit schilderij is een groots
portret. De typerende vorm van neus, lippen en voorhoofd komen naar voren.
De accentkleur is rood. Het is een groot doek: 100 bij 100 cm. |
|
|
opzet
grote
afbeelding
|
|
tweede fase
grote
afbeelding
|
|
derde fase
grote
afbeelding
|
|
vierde fase
grote
afbeelding
|
|
vijfde fase
grote afbeelding
|
|
"Portret Michelle 2"
Het derde schilderij is
ook een portret, maar nu frontaal. Ook deze afmetingen zijn groot: 100
bij 100 cm op een dik doek. De accentkleur is oranje. |
|
|
opzet
grote
afbeelding
|
|
tweede fase
grote
afbeelding
|
|
derde fase
grote afbeelding
|
|
vierde fase
grote afbeelding
|
|
vijfde fase
grote afbeelding
|
|
zesde fase
grote afbeelding
|
|
grote afbeelding
|
|
eindresultaat
grote afbeelding
|
